RedUnit: Επεξεργασία αποβλήτων σφαγείων πουλερικών για την παραγωγή τροφής κατοικιδίων

Μελέτη περίπτωσης: Consorzio Gatteo Proteine

Η Consorzio Gatteo Proteine ασχολείται με τη μεταποίηση υποπροϊόντων σφαγής πουλερικών για την παραγωγή τροφών για κατοικίδια ζώα. Δημιουργήθηκε με στόχο τη συνεργατική διαχείριση της παράδοσης του δευτερογενούς οργανικού αερολύματος  μεταξύ των συνδεδεμένων αγροδιατροφικών συνεταιρισμών, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν σχεδόν το σύνολο του ιταλικού τομέα σφαγής πουλερικών.

Το εργοστάσιο παραγωγής, που βρίσκεται στο Gatteo (Forlì-Cesena), χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία επεξεργασίας, που επιτρέπει την πλήρη αξιοποίηση των αποβλήτων σφαγής πουλερικών, παράγοντας ζωικά άλευρα για τροφές κατοικίδιων.

Τα υπολείμματα σφαγής πουλερικών παραδίδονται στο συνεταιρισμό μέσω ενός συστήματος μεταφοράς logistics, το οποίο επιτρέπει τη συνεχή λειτουργία 24 ώρες το 24ωρο, 6 ημέρες την εβδομάδα..

Τα απόβλητα αυτά παραλαμβάνονται σε δεξαμενή αποθήκευσης, σε ειδικό χώρο, σύμφωνα με τις σχετικές υγειονομικές και περιβαλλοντικές διατάξεις (σύστημα εξαερισμού και καθαρισμού της ατμόσφαιρας κ.ά.). Μέσω ενός μεταφορικού ιμάντα, το υλικό αυτό οδηγείται σε διαδικασία άλεσης, με σταθερό ρυθμό παροχής, περίπου 10-12 τόνων/ώρα. Η άλεση γίνεται, με σκοπό τη μείωση του μεγέθους, ώστε να υποβληθεί σε πιο αποτελεσματική επεξεργασία στα επόμενα στάδια. Στη συνέχεια, το αλεσμένο υλικό προωθείται σε διαδικασίες μαγειρέματος (για λίπη), διαχωρισμού και ξήρανσης, από τις οποίες λαμβάνονται τα ζωικά άλευρα, ως τελικά προϊόντα. Μέσα στο εργοστάσιο υπάρχει επίσης ένα σύστημα επεξεργασίας «αίματος», από το οποίο ανακτώνται ουσίες που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται στον χημικό και φαρμακευτικό τομέα. Η τεχνολογική μας λύση βρίσκεται στον τομέα της «άλεσης».

Ο αρχικός σχεδιασμός του τμήματος «άλεσης» στη μονάδα παραγωγής του Consorzio Gatteo Proteine περιλάμβανε έναν αλεστή χονδροειδών, μονής ατράκτου ισχύος περίπου 35 kW, ο οποίος πραγματοποιούσε την αρχική «προεπεξεργασία» του υλικού. Στη συνέχεια, το υλικό μεταφερόταν μέσω μεταφορικής ταινίας σε ανιχνευτή μετάλλων για την αφαίρεση τυχόν υπολειμμάτων μετάλλου και στη συνέχεια σε δύο αλεστές για πιο λεπτό αποτέλεσμα(κλασικοί μύλοι άλεσης), οι οποίοι λειτουργούσαν παράλληλα (ένας σε εφεδρεία στον άλλο, εκτός σε περιπτώσεις αιχμής εισερχόμενου υλικού 20 t/h), με ισχύ 36,0 kW έκαστος. Τέλος, το αλεσμένο υλικό μεταφερόταν σε βραστήρα και στη συνέχεια προωθείτο στα επόμενα στάδια, τα οποία παρουσίαζαν τα εξής προβλήματα:

• Υψηλή εγκατεστημένη ισχύςκαι πολύ υψηλή κατανάλωση
• Μη βέλτιστη απόδοση λειτουργίας (μη ευέλικτο σύστημα που αντιδρά στην παρουσία ξένων σωμάτων)
• Πιο σύνθετο σύστημα διαχείρισης (και σε επίπεδο αυτοματοποίησης και ελέγχου συναγερμών)
• Συνεχής συντήρηση και υψηλό κόστος χρόνου εργασίας (η συντήρηση απαιτούσε τουλάχιστον 5-10 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα με την παρουσία 1 ή 2 χειριστών)

Το σύστημα δεν ήταν επομένως βέλτιστο και λειτουργικό για τις ανάγκες εργασίας και δημιουργούσε διάφορα λειτουργικά και οικονομικά προβλήματα.